خاندان الیسون (Ellison) یکی از نامدارترین خانوادههای دنیای فناوری و رسانه در سالهای اخیر بودهاند. لری الیسون (Larry Ellison)، یکی از بنیانگذاران اوراکل و از ثروتمندترین افراد جهان، به همراه فرزندش دیوید الیسون (David Ellison) – که چهرهای برجسته در صنعت سینما و رسانه است – روابط پیچیدهای با دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق و فعلی ایالات متحده داشتهاند. این روابط ابعاد شخصی، سیاسی، اقتصادی و رسانهای پیدا کرده و بر تحولات صنعت فناوری و سرگرمی نیز تأثیر گذاشته است. در این گزارش مفصل، ابتدا پیشینه و نقش اعضای خاندان الیسون بررسی میشود. سپس به روابط آنها با ترامپ در حوزههای مختلف پرداخته خواهد شد. در ادامه، تلاشها و احتمالات مربوط به خرید کمپانی بزرگ وارنر برادرز (Warner Bros. Discovery) توسط دیوید الیسون تحلیل میگردد و دیدگاه منابع معتبر رسانهای و کارشناسان صنعت در این باره مرور میشود.
پیشینه خاندان الیسون
خاندان الیسون در کانون توجه فناوری و رسانه قرار دارند. در این بخش نگاهی به اعضای اصلی این خانواده و سوابق آنها خواهیم داشت:
لری الیسون
پدر خانواده، متولد ۱۹۴۴، کارآفرینی است که شرکت نرمافزاری اوراکل را بنیان گذاشت و از دهه ۱۹۷۰ آن را به یکی از غولهای فناوری جهان رساند. او با تصمیمهایش ، اوراکل را گسترش داد و ثروتی افسانهای ساخت. ثروت لری الیسون در سالهای اخیر چنان اوج گرفت که در سال ۲۰۲۵ مدتی دومین فرد ثروتمند جهان شد و حتی برای مدتی کوتاه به جایگاه ثروتمندترین انسان روی زمین رسید. او سبک زندگی مجلل و جاهطلبانهای دارد؛ برای نمونه، حدود ۹۸٪ جزیره لانای در هاوایی را خرید و یک شرکت هواپیمایی خصوصی برای رفتوآمد به آن تأسیس کرد. الیسون مجموعهای بزرگ از املاک گرانقیمت در مالیبو و پالمبیچ دارد و به ورزشهای لوکس مثل قایقرانی هم علاقه نشان میدهد. او در کنار فعالیتهای تجاری، کارهای خیریه انجام میدهد و با سرمایهگذاری در رسانه، نفوذ خود را در هالیوود افزایش داده است.
دیوید الیسون
دیوید پسر لری و متولد ۱۹۸۳ است. او از رقبای خود جوانتر است اما خیلی زود در هالیوود جا باز کرد. او از نوجوانی به سینما و خلبانی علاقه داشت و در اواخر دهه ۲۰۰۰ شرکت اسکایدنس مدیا را بنیان گذاشت. اسکایدنس با رهبری او رشدی سریع داشت و به تولید فیلمهای پرهزینه و پرفروش ماموریت غیرممکن، ترمیناتور و تاپ گان وارد شد. خانواده الیسون از ابتدا پشت دیوید بود و لری الیسون بخش مهمی از سرمایه اولیه شرکت را تأمین کرد. دیوید به چهرهای بانفوذ در مقام تهیهکننده و سرمایهگذار تبدیل شد و در سال ۲۰۲۳مدیرعامل پارامونت شد. نقطه عطف مسیر او معامله ادغام هشت میلیارد دلاری اسکایدنس و پارامونت در سال ۲۰۲۵ بود؛ معاملهای که عملاً کنترل پارامونت را به خانواده الیسون سپرد. پس از ادغام، دیوید رئیس و مدیرعامل پارامونت اسکایدنس شد و نفوذی کمسابقه در صنعت سرگرمی پیدا کرد.
مگان الیسون
دختر لری و خواهر دیوید، متولد ۱۹۸۶، چهرهای شناختهشده در عرصه سینمای مستقل است. مگان مؤسس شرکت آناپورنا پیکچرز (Annapurna Pictures) بوده و تهیهکنندگی فیلمهای تحسینشدهای مانند رَنگو، ولگرد، مستر و Zero Dark Thirty را در کارنامه دارد. اگرچه مگان الیسون در این گزارش نقش محوری ندارد، اما ذکر او برای درک کاملتر فعالیتهای رسانهای خانواده الیسون مفید است. جالب آنکه گرایشهای سیاسی مگان تا حدی متفاوت از پدر و برادرش توصیف شده و گفته میشود که او در انتخابات ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرده بود. با این حال، نفوذ اصلی سیاسی-رسانهای خانواده عمدتاً از جانب لری و دیوید اعمال شده است.
خلاصه اینکه خاندان الیسون با ترکیب ثروت عظیم در فناوری (از راه اوراکل) و حضور فعال در رسانههای سرگرمی (از طریق پارامونت/ اسکایدنس و آناپورنا) یک «امپراتوری خانوادگی» بنا کردهاند. قدرت مالی این خانواده بستری را فراهم ساخته تا به حوزههای دیگر نظیر سیاست نیز ورود کنند.
روابط الیسونها با دونالد ترامپ: پیوند سیاست، اقتصاد و رسانه
خاندان الیسون و دونالد ترامپ طی سالهای اخیر روابط چندوجهی برقرار کردهاند که شامل ارتباطات شخصی، حمایتهای سیاسی، همکاریهای اقتصادی و تعاملات رسانهای میشود.
ارتباطات شخصی و سیاسی
لری الیسون از معدود غولهای فناوری “سیلیکونولی” است که رابطهای نزدیک و آشکار با دونالد ترامپ برقرار کرد. این پیوند از دوران انتقال قدرت در سال ۲۰۱۶ شکل گرفت؛ زمانی که سافرا کتز، مدیرعامل اوراکل، به تیم انتقال ترامپ پیوست. هرچند خود الیسون در آن مقطع مستقیماً وارد سیاست نشد، اما حضور نزدیکانش در کنار رئیسجمهور منتخب زمینه تعامل را فراهم کرد. با آغاز ریاستجمهوری ترامپ، این ارتباط عمق بیشتری یافت و از سطح آشنایی اولیه فراتر رفت.
یکی از نشانههای آشکار این رابطه، برگزاری یک گردهمایی مالی انتخاباتی به میزبانی لری الیسون برای ترامپ در فوریه ۲۰۲۰ بود. این مراسم در ملک مجلل الیسون در رانچو میریج کالیفرنیا برگزار شد و هزینه ورود به آن تا ۲۵۰ هزار دلار برای هر نفر میرسید. این اقدام، آن هم در اوج رقابتهای انتخاباتی ۲۰۲۰، پیام روشنی از حمایت سیاسی الیسون ارسال کرد. با این حال، این میزبانی بدون واکنش نماند و برخی کارکنان اوراکل با امضای طومار، مخالفت خود را با این نزدیکی علنی کردند.
همزمان با نزدیکتر شدن الیسون و ترامپ، تماسها و دیدارهای شخصی آنها نیز افزایش یافت. گزارشها نشان میدهد الیسون در طول ریاستجمهوری ترامپ بهطور منظم با او در ارتباط بوده و حتی درباره موضوعات حساسی مانند بحران کرونا مستقیماً گفتگو میکرده است. در مارس ۲۰۲۰، زمانی که ترامپ به داروی هیدروکسیکلروکین امید بسته بود، الیسون پیشنهاد داد اوراکل سامانهای برای جمعآوری دادههای درمانی طراحی کند و حتی اعلام آمادگی کرد این کار را بدون دریافت هزینه انجام دهد. این تعامل از شکلگیری سطحی از اعتماد متقابل حکایت داشت.
نفوذ لری الیسون در سیاست پس از ۲۰۲۰
ارتباط لری الیسون با ترامپ پس از انتخابات ۲۰۲0 نیز ادامه یافت و حتی عمیقتر شد. اسناد فاششده نشان میدهد الیسون در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۰ در یک تماس تلفنی مهم شرکت کرد؛ تماسی که افراد نزدیک به ترامپ برگزار کردند و موضوع آن بررسی راهبردهای زیر سؤال بردن نتایج انتخابات بود. واشنگتنپست و سپس رویترز گزارش دادند الیسون در این جلسه پشت ترامپ ایستاد. حضور یک میلیاردر فناوری در چنین تماس حساسی اقدامی کمسابقه بود و عمق رابطه او با ترامپ را آشکار کرد. در سالهای بعد نیز الیسون حمایت مالی خود را از نامزدهای جمهوریخواه افزایش داد و در انتخابات ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ از چهرههایی مانند سناتور تیم اسکات پشتیبانی کرد. او در فهرست ۱۵ اهداکننده بزرگ انتخابات میاندورهای قرار گرفت. با این حال، در میان تمام ارتباطات سیاسی او، پیوند مستقیم با شخص ترامپ برجستهترین و اثرگذارترین رابطه باقی ماند.
از سوی دیگر، دیوید الیسون به واسطه پدرش و پیوندهای رسانهای به ترامپ نزدیک شد. او برخلاف لری کمتر در سیاست دیده میشد، اما با قدرتگیریاش در پارامونت ارتباطش با کاخ سفید ترامپ جدی شد. منابع نزدیک میگویند دیوید در اواخر ۲۰۲۵ با ترامپ دیدار کرد و درباره آینده سیانان قول داد. این دیدار همزمان با رقابت پارامونت و نتفلیکس برای خرید وارنر برادرز بود و نشان داد دیوید برای جلب حمایت ترامپ وارد معامله شده و وعده «خانهتکانی در سیانان» را مطرح کرد. والاستریت ژورنال گزارش داد او میدانست ترامپ چه میخواهد و برای پیشبرد توافق امتیاز رسانهای داد. در این دوره رابطه الیسونها و ترامپ فراتر از آشنایی ساده رفت و به نوعی ائتلاف پنهان تبدیل شد. ترامپ الیسون را حامی میدید و الیسونها نیز او را متحدی میدانستند که منافعشان را پیش میبرد. مشاوران ترامپ میگفتند لری «مثل رئیسجمهور در سایه» رفتار میکند و نفوذ گستردهای در واشنگتن دارد.
همکاریها و معاملات اقتصادی
روابط الیسونها و ترامپ صرفاً محدود به حمایتها و دیدارهای سیاسی نبود، بلکه منافع اقتصادی متقابلی نیز در کار بود. اوراکل بهعنوان غول نرمافزاری تحت رهبری لری الیسون، در دوران ریاستجمهوری ترامپ از برخی تصمیمات دولت منتفع شد و در مقابل نیز خدماتی به دولت ارائه داد. چند نمونه مهم از این تعامل اقتصادی عبارتاند از:
پرونده تیکتاک (TikTok)
در سال ۲۰۲۰ دولت ترامپ با طرح نگرانیهای امنیت ملی، شرکت چینی بایتدنس را زیر فشار گذاشت تا تیکتاک را به یک شرکت آمریکایی واگذار کند. در همین تنش، اوراکل وارد میدان شد و پیشنهادی برای مشارکت در تملک عملیات آمریکای تیکتاک ارائه داد. ترامپ آشکارا اوراکل را «خریدار مطلوب» نامید و دوستیاش با لری الیسون در این ترجیح نقش داشت. مذاکرات به جای خرید کامل، اوراکل را «شریک فناوری قابل اعتماد» معرفی کرد و بخشی از سهام تیکتاک آمریکا را به آن سپرد. تغییر دولت معامله را متوقف کرد، اما نقش الیسون در همراهی با سیاستهای ترامپ بهوضوح دیده شد. در دوره دوم ترامپ در ۲۰۲۵ فشارها دوباره بالا رفت و دولت طرح انتقال مالکیت آمریکایی تیکتاک را به کنسرسیومی شامل اوراکل تأیید کرد. این تصمیم جایگاه اوراکل و الیسون را در راهبری شبکه مهم تثبیت کرد و پیروزی سیاسی-اقتصادی برای هر دو ساخت.
دادرسی اوراکل علیه گوگل
شرکت اوراکل سالها درگیر دعوای حقوقی با گوگل بر سر حق نشر کدهای جاوا بود. در زمان دولت ترامپ، وزارت دادگستری آمریکا جانب اوراکل را گرفت واز دیوان عالی خواستار رد درخواست استیناف گوگل شد . حمایت دولت ترامپ از موضع اوراکل، که نوعی پشتیبانی حقوقی-دولتی به نفع الیسون محسوب میشد، مورد توجه ناظران قرار گرفت . این پرونده البته بعدها توسط دیوان عالی به نفع گوگل خاتمه یافت (سال ۲۰۲۱)، اما اقدام دولت وقت به سود اوراکل نشان داد که روابط پشت پرده الیسون-ترامپ حتی در سیاستهای قضایی نیز تأثیرگذار بوده است.
قراردادهای دولتی و پروژههای مشترک
در دوره ترامپ، اوراکل توانست وارد بخشهایی از پروژههای فناوری دولت شود. پس از مکالمه لری الیسون و ترامپ درباره هیدروکسیکلروکین در مارس ۲۰۲۰، گزارشها نشان دادند اوراکل برای دولت یک پلتفرم پایش دادههای درمان کرونا ساخت. در سال ۲۰۱۹ نیز اوراکل حدود ۵۰۰ هزار دلار به گروه Trade Works for America کمک کرد؛ گروهی که جمهوریخواهان برای تبلیغ توافق تجاری USMCA ایجاد کردند. این توافق برای ترامپ یک پیروزی سیاسی بود و این کمک مالی نشان داد الیسون برای تقویت دستورکار اقتصادی او سرمایهگذاری میکند. چنین اقداماتی رابطه میان اوراکل و دولت ترامپ را محکمتر کرد. علاوه بر این، حضور نزدیکان الیسون در دولت – مانند خانم کتز – باعث شد اوراکل در مناقصات دولتی دید بهتری پیدا کند. هرچند شرکت در پروژههای بزرگی مثل قرارداد ابری پنتاگون JEDI موفق نشد، اما در پروژههای کوچکتر ابری و دیتابیسی با نهادهای دولت ترامپ همکاری کرد و نفوذ خود را گسترش داد.
تسویه حسابها و امتیازات رسانهای
پس از آنکه دیوید الیسون کنترل پارامونت و سیبیاس را در سال ۲۰۲۵ به دست گرفت، یک دعوی حقوقی ترامپ علیه شبکه با پرداخت ۱۶ میلیون دلار پایان یافت. موضوع دعوی به مصاحبه جنجالی برنامه ۶۰ دقیقه با کامالا هریس در سال ۲۰۲۴ مربوط بود؛ مصاحبهای که ترامپ آن را دخالت غیرقانونی در انتخابات دانست و شکایت کرد. منابع خبری میگویند ترامپ پس از این تسویه سنگین، نگاه مثبتی به الیسونها پیدا کرد. پرداخت چنین مبلغی در میانه رقابت پارامونت و نتفلیکس برای خرید وارنر برادرز، به گمان برخی تحلیلگران، تلاشی برای جلب حمایت ترامپ بود. گزارشهای دیگر نشان میدهد پارامونت بعد از ورود الیسونها پخش آگهیهای محافظهکارانه را افزایش داد تا رضایت کاخ سفید را حفظ کند.
حمایت سیاسی
این رویدادها تصویری از یک معامله پایاپای ساختند؛ معاملهای که در آن الیسونها تسهیلات مالی و رسانهای در اختیار ترامپ گذاشتند و در مقابل، حمایت سیاسی او را دریافت کردند. کارشناسان رسانه گفتند این رفتار به نوعی باج رسانهای شباهت دارد، زیرا پارامونت با پول خود یک چالش قضایی ترامپ را حل کرد. برخی معتقد بودند این اقدام، مسیر حمایت دولت از پیشنهاد پارامونت برای خرید وارنر برادرز را هموار کرد. این شیوه تعامل نشان داد الیسونها از نفوذ سیاسی ترامپ بهره میگیرند و در برابر، ابزارهای رسانهای و مالی شرکت خود را برای اهداف او فعال میکنند. چنین رابطهای الگوی جدیدی از همکاری میان ثروت فناوری و قدرت سیاسی را رقم زد.
در مجموع، تعاملات اقتصادی خاندان الیسون و ترامپ بر اصل منافع متقابل بنا شد. الیسون از سیاستهای اقتصادی و فناوری ترامپ سود میبرد و در مقابل، شرکتهایش را در خدمت اهداف دولت او قرار میداد. این رابطه پشت پرده باعث شد برخی تحلیلگران ترامپ را متهم کنند که دوستان ثروتمندش را بر منافع عمومی مقدم میگذارد. پایگاه Common Dreams این وضعیت را «فساد آشکار» نامید و نوشت رئیسجمهور با حمایت از الیسون راه را برای تصاحب یکی از بزرگترین کمپانیهای رسانهای جهان باز میکند. در نهایت، پیوند سیاست و اقتصاد در رابطه الیسون و ترامپ چنان پررنگ شد که مسیر آنها را به عرصه رسانه نیز کشاند و نقششان را در صنعت سرگرمی گسترش داد.
نفوذ رسانهای و تعاملات در حوزه خبر
شاید مهمترین و بحثبرانگیزترین بُعد رابطه الیسونها با ترامپ، همسویی آنها در حوزه رسانهها و خبررسانی باشد. لری و دیوید الیسون با دستیابی به بخشهایی از رسانههای جریان اصلی، فرصت یافتند رویکرد رسانهای مطلوب خود – و تا حدی مطلوب ترامپ – را پیاده کنند. از سوی دیگر، ترامپ که همواره از پوشش رسانههای سنتی (خصوصاً CNN) ناراضی بود، در الیسونها متحدانی میدید که میتوانند رسانهها را «اصلاح» کنند. مهمترین مصادیق این تعامل رسانهای عبارتاند از:
تغییرات در شبکهCBS و اخبار آن
پس از آنکه دیوید الیسون کنترل پارامونت و شبکه CBS را به دست گرفت، تغییرات محسوس در خطمشی خبری شبکه ظاهر شد و رسانهها آن را حرکت به سمت پوشش راستگرایانه دانستند. در اکتبر ۲۰۲۵، پارامونت اسکایدنس اعلام کرد وبسایت فریپرس را با قیمت ۱۵۰ میلیون دلار خریداری میکند و باری وایس را به عنوان سردبیر ارشد اخبار CBS منصوب میکند. وایس گزارش مستقیم خود را به دیوید الیسون میداد و از ساختار معمول شبکه عبور میکرد. الیسون در یادداشتی داخلی گفت میخواهد CBS را به «خانه خبری متعادل و مبتنی بر حقایق» تبدیل کند. رسانهها یادآوری کردند فریپرس مواضعی ضد بیداری لیبرالی دارد و رویکردی حامی اسرائیل و منتقد جنبشهای عدالتخواهانه اتخاذ میکند. انتصاب یک اُمبودزمن حامی ترامپ و تغییر روشهای ویرایش مصاحبهها پس از اعتراض کاخ سفید نیز نشان داد CBS زیر مالکیت الیسون به خواستههای ترامپ بیتوجه نمیماند.
وعده تصفیه درCNN
ترامپ سالها به شبکه خبری CNN حمله کرد و آن را «اخبار جعلی» نامید. وقتی بحث فروش کمپانی مادر CNN مطرح شد، او خواست خریدار جدید مسیر شبکه را تغییر دهد. در نوامبر ۲۰۲۵، لری و دیوید الیسون به مقامات کاخ سفید ترامپ گفتند اگر معامله موفق شود، چند مجری مطرح را کنار میگذارند و برنامههای تازه، حتی نسخهای از ۶۰ دقیقه، وارد CNN میکنند. آنها نام ارین برنت و بریانا کیلار را که ترامپ با آنها خصومت داشت، برای اخراج مطرح کردند. گاردین این گفتگوهای پشت پرده را فاش کرد و نشان داد الیسونها برای جلب حمایت ترامپ حاضرند ترکیب نیروی انسانی CNN را تغییر دهند. این وعدهها جایگاه پارامونت را در رقابت با نتفلیکس تقویت کرد و موقعیت الیسونها را به خواستههای ترامپ نزدیکتر ساخت.
والاستریت جورنال گزارش داد دیوید الیسون شخصاً به ترامپ قول داد CNN را «کاملاً بازسازی» میکند تا حمایت او را بگیرد. ترامپ نگفت کدام پیشنهاد را ترجیح میدهد، اما هشدار داد ورود نتفلیکس به معامله میتواند تمرکز بازار را تشدید کند و اشاره کرد که در تصمیم نهایی نقش خواهد داشت. منابع نزدیک به کاخ سفید گفتند ترامپ امیدوار بود الیسونها مسیر CNN را تغییر دهند و این تغییر را پاداشی برای سالها انتقاد از شبکه میدانست. این تعاملات نشان داد موضوع فقط یک معامله مالی نبود، بلکه پیوندی عمیق میان رسانه و قدرت سیاسی شکل گرفته بود. ترامپ حمایت سیاسی میداد و در مقابل انتظار داشت CNN زیر مدیریت الیسون مواضع او را بازتاب دهد. به این ترتیب، ائتلاف خاموش میان الیسون و ترامپ پررنگتر شد.
رسانههای جایگزین و شبکههای اجتماعی
نفوذ رسانهای الیسون فقط به تلویزیون سنتی محدود نماند و او حضور خود را به شبکههای اجتماعی گسترش داد. الیسونها در تیکتاک نقش مهمی به دست آوردند و لری الیسون به یکی از سرمایهگذاران اصلی اکس، توییتر سابق، تبدیل شد. او هنگام خرید توییتر توسط ایلان ماسک در سال ۲۰۲۲ یک میلیارد دلار سرمایه وارد معامله کرد و جایگاهی اثرگذار در این پلتفرم گرفت. این موقعیت باعث شد الیسون حتی در شبکههایی که ترامپ به دلیل تعلیق حسابش با آنها درگیر بود، دست بالا داشته باشد. برخی گزارشها گفتند پس از بازگشت ترامپ به توییتر در سال ۲۰۲۳، تیم الیسون و ماسک توصیههایی درباره مدیریت پیامها به او ارائه دادند. هرچند این ادعا رسمی نیست، نفوذ الیسونها آشکار است. آنها با اتکا به پایگاه داده عظیم اوراکل و رسانههایی مانند CBS و تیکتاک، قدرت جهتدهی افکار عمومی را افزایش دادند و نگرانیهای جدی ایجاد کردند.
واکنشها و تنشهای رسانهای با ترامپ
با وجود همکاریهای گسترده، رابطه الیسونها و ترامپ همیشه هموار پیش نرفت. ترامپ هر زمان محتوای رسانههای متعلق به الیسون برخلاف میلش بود، فوراً خود الیسونها را هدف انتقاد قرار میداد. نمونه روشن، خشم او از مصاحبه برنامه ۶۰ دقیقه با مارجوری تیلور گرین در دسامبر ۲۰۲۵ بود. این مصاحبه از شبکه CBS پخش شد و سخنان انتقادی گرین، ترامپ را آزار داد. او در تروثسوشال نوشت مشکل اصلی «مالکان جدید ۶۰ دقیقه» هستند که اجازه پخش چنین برنامهای را دادند و تأکید کرد هیچ تفاوتی میان آنها و مالکان قبلی نمیبیند. این واکنش نشان داد ترامپ وفاداری کامل رسانهای میخواهد و حتی یک محتوای انتقادی را نمیپذیرد. در سوی دیگر، برخی مشاوران در واشنگتن هشدار دادند که پارامونت با نزدیکی بیش از حد به ترامپ، کلیشههای فساد دولت او را بازتولید میکند. بنابراین الیسونها مجبور شدند میان اعتماد ترامپ و اعتبار حرفهای شبکههایشان تعادل برقرار کنند.
در مجموع میتوان گفت خاندان الیسون یک امپراتوری رسانهای راستگرا و متمایل به ترامپ بنا کردند که دامنه آن از شبکههای اجتماعی تا تلویزیون و نشریات دیجیتال امتداد دارد. به تعبیر نیو ریپابلیک، لری و دیوید الیسون اکنون «امپراتوری رسانهای راستگرا» را در اختیار دارند که شبکههایی چون CBS، چندین شبکه کابلی و حتی نشریه ضد روشنفکری باری وایس را در بر میگیرد. این رسانهها بهتدریج خود را با اهداف سیاسی ترامپ هماهنگ میکنند. در این چارچوب، پیوند سیاست و رسانه بهشدت فشرده شده و برخی تحلیلگران هشدار میدهند ترامپ با تکیه بر دوستان میلیاردرش، از جمله الیسون، میتواند بر چشمانداز رسانهای آمریکا اثر بگذارد و آن را به نفع خود شکل دهد؛ از CNN تا TikTok. در بخش بعد، به مزایده وارنر برادرز و رقابت دیوید الیسون برای تصاحب آن میپردازیم؛ رقابتی که اوج همکاری و بدهبستان سیاسی و اقتصادی میان الیسونها و ترامپ را آشکار میکند.
جزئیات احتمال خرید Warner Bros. توسط دیوید الیسون
وارنر برادرز دیسکاوری یکی از بزرگترین مجموعههای رسانهای جهان است و مالک استودیو افسانهای Warner Bros، شبکههای HBO و CNN و چندین شبکه کابلی مانند TNT، TBS و HGTV محسوب میشود. این شرکت در سال ۲۰۲۲ از ادغام وارنرمدیا و دیسکاوری شکل گرفت. اما ادغام، بدهی سنگینی ایجاد کرد و ساختار داخلی شرکت را دچار مشکل ساخت. ارزش سهام افت کرد و سهامداران اعتراض کردند. تا سال ۲۰۲۵ مدیریت WBD نتیجه گرفت باید بار بدهی را سبک کند و روی شبکههای کابلی تمرکز بیشتری بگذارد. مدیران گفتند فروش بخشهای فیلم، تلویزیون و سرویسهای استریم مانند HBO Max میتواند بهترین راهحل باشد. در اکتبر ۲۰۲۵ شرکت اعلام کرد آماده است پیشنهادهای خرید برای بخشهای فیلم و استریم را بررسی کند و مسیر مزایده را بهطور رسمی باز کرد.
چرا وارنر برادرز در معرض فروش قرار گرفت؟
با اعلام این تصمیم، مزایدهای بزرگ در صنعت سرگرمی آغاز شد و چند غول رسانهای برای خرید داراییهای WBD وارد میدان شدند. سه بازیگر اصلی عبارت بودند از نتفلیکس، پارامونت اسکایدنس متعلق به دیوید الیسون، و شرکت کامکست که مالک NBCUniversal است. هرکدام مزایا و نگرانیهای خود را ارائه کردند. نتفلیکس نقدینگی بالا داشت و میخواست آرشیو محتوای خود را کامل کند. پارامونت ادعا کرد تعداد شبکههایش کمتر است و به همین دلیل ریسک انحصار در معامله پایین میآید و رگولاتورها سریعتر موافقت میکنند. کامکست نیز احتمالاً به دنبال افزایش مقیاس و ادغام با رقیب دیرینه بود. مدیران WBD این گزینهها را بررسی کردند و گفتند انتخاب باید هم بدهی را کم کند و هم جایگاه شرکت را در بازار آینده تثبیت سازد.
در همان زمان، دولت ترامپ که کمتر از یک سال از دوره دومش گذشته بود، نگاه ویژهای به این مزایده داشت. ترامپ سالها درباره نفوذ جریانهای لیبرال در رسانهها هشدار داده بود و از قدرت گرفتن نتفلیکس نیز ابراز نگرانی میکرد. او میگفت افزایش تمرکز رسانهای در دست یک شرکت بزرگ میتواند به آسیب دیدن تنوع سیاسی در فضای عمومی منجر شود. تیم ترامپ ترجیح میداد خریداری انتخاب شود که هم خطر انحصار را کم کند و هم دیدگاههای فرهنگی و سیاسی او را تهدید نکند. از طرف دیگر، پارامونت الیسون تلاش کرد خود را گزینهای مناسبتر نشان دهد و گفت ساختار کوچکترش در بخش تلویزیون باعث میشود بدون نقض قوانین رقابتی، فرآیند ادغام را سریع و بدون تنش پیش ببرد.
پیشنهادهای دیوید الیسون و رقابت با نتفلیکس
پارامونت اسکایدنس به رهبری دیوید الیسون در ابتدا امید اصلی خرید وارنر بود. الیسونها ماهها پیش از مزایده، مذاکرات غیررسمی با مدیران وارنر را آغاز کردند و شش پیشنهاد غیرمترقبه برای خرید کل شرکت ارائه دادند، اما وارنر همه آنها را رد کرد. آخرین پیشنهاد ۲۵ دلار برای هر سهم بود و ارزش شرکت را با بدهی حدود ۸۲ میلیارد دلار نشان میداد. دیوید زسلاو و هیئتمدیره تمایلی به فروش مستقیم به پارامونت نداشتند و تصمیم گرفتند مزایدهای شفاف برگزار کنند. در اواخر اکتبر ۲۰۲۵ سه خریدار، یعنی نتفلیکس، پارامونت و کامکست، وارد رقابت شدند. در همین مرحله نقش لری الیسون و ترامپ پررنگ شد. الیسون پشت صحنه در کاخ سفید لابی کرد تا حمایت ترامپ را جلب کند. گزارشها گفتند کاخ سفید مزایده را زیر نظر داشت و حتی ترجیح خود را پنهان نمیکرد. یک مقام ارشد با الیسون تماس گرفت و پیام داد.
پیشنهادات اغوا کننده
- نتفلیکسپیشنهادی به ارزش $۲۷٫۷۵ دلار به ازای هر سهم (ترکیبی از نقد و سهام) ارائه کرد . این پیشنهاد در مجموع حدود $۷۲میلیارد دلار ارزش داشت و شامل تصاحب استودیوهای فیلم/تلویزیون، HBO و HBO Max بود . همچنین نتفلیکس متعهد شد ۱۰٫۷میلیارد دلار از بدهیهای وارنر را تقبل کند که ارزش معامله را به حدود ۸۲٫۷ میلیارد دلار میرساند . نکته مهم اینکه پیشنهاد نتفلیکس شامل شبکههای کابلی (CNN و …) نمیشد و قرار بود آن شبکهها جدا شده و در شرکتی مجزا به نام Discovery Global در اواسط ۲۰۲۶ واگذار شوند .
- پارامونت اسکایدنس(دیوید الیسون) در آخرین لحظات، پیشنهاد خود را از ۲۵ دلار به $۳۰ دلار نقد به ازای هر سهم افزایش داد . این معادل حدود $۷۸ میلیارد دلار ارزش سهام بود (و با بدهیها حدود ۱۰۸ میلیارد دلار ارزش کل) . پیشنهاد پارامونت بر خلاف نتفلیکس، شامل کل شرکت بدون تفکیک بخشها میشد؛ یعنی الیسون خواستار تملک همزمان استودیوها، سرویس استریم و شبکههای کابلی (از جمله CNN و HGTV و …) بود . پارامونت مدعی بود پیشنهادش به لحاظ ارزش نقدی ۱۸ میلیارد دلار بیش از پیشنهاد نتفلیکس به جیب سهامداران میرسانَد . همچنین تاکید داشت که معامله با پارامونت سریعتر تأیید رگولاتوری خواهد گرفت چون بر خلاف نتفلیکس (که استریم غالب جهان بود) ادغام پارامونت و وارنر تمرکز کمتری در بازار ایجاد میکند .
- کامکستنیز ظاهراً پیشنهادی ارائه کرد، اما منابع میگویند این پیشنهاد از حیث ارزش مادی و شرایط به پای نتفلیکس و پارامونت نمیرسید . ضمن اینکه حضور شبکه خبری MSNBC (متعلق به کامکست) که مواضع ضدترامپی داشت، از دید کاخ سفید یک نقطه ضعف برای کامکست بود . ترامپ به اطرافیان گفته بود کامکست به خاطر داشتن MSNBC شانس چندانی ندارد، چرا که «هرگز رفتار آن شبکه را فراموش نخواهد کرد».
برنده رقابت سنگین
هیئتمدیره وارنر در اواخر نوامبر ۲۰۲۵ پیشنهاد نتفلیکس را به اتفاق آرا برنده اعلام کرد. گزارشها گفتند پیشنهاد الیسون مبلغ بیشتری داشت، اما نتفلیکس با آمادگی کامل، نظر هیئتمدیره را جلب کرد. تیم نتفلیکس طی ده روز تمام درخواستهای حقوقی و قراردادی را بدون وقفه برطرف کرد و حتی هزینه فسخ ۵.۸ میلیارد دلاری را پذیرفت تا اعتماد وارنر را تقویت کند. در مقابل، پارامونت هنوز مدارک نهایی نداشت و پیشنهاد رسمی خود را تنها چند ساعت پیش از رأیگیری ارائه داد. مدیران وارنر به گزینهای نیاز داشتند که همان شب قرارداد را امضا کند. بنابراین هیئتمدیره نتیجه گرفت نتفلیکس تنها گزینه کاملاً آماده است. یکی از افراد حاضر در مذاکرات گفت: «مدارک نتفلیکس همان شب آماده امضا بود و هیئتمدیره فوراً تصمیم خود را اعلام کرد.»
نتفلیکس و وارنر در اوایل دسامبر ۲۰۲۵ معامله ۸۲.۷ میلیارد دلاری را نهایی کردند و صنعت سرگرمی را شوکه ساختند. برای نخستین بار یک شرکت استریم کنترل یک استودیوی صدساله را به دست میگرفت و همین اتفاق موجی در هالیوود ایجاد کرد. مدیران هر دو شرکت این اتحاد را ترکیب «دو قدرت بزرگ داستانگویی» توصیف کردند. تد ساراندوس اعلام کرد این ادغام مأموریت نتفلیکس در سرگرمسازی جهان را تقویت میکند. اما برای دیوید الیسون پایان ماجرا نبود. شکست در مزایده ضربهای سنگین به او وارد کرد، اما الیسون که پشتیبانی مالی و نفوذ گسترده داشت، مسیر را رها نکرد. منابع نزدیک گفتند او بهدنبال راههایی برای بازسازی موقعیت خود در بازار است و قصد دارد در رقابت رسانهای آینده نقش پررنگتری ایفا کند.
پشتپرده حمله الیسون به وارنر پس از پیروزی نتفلیکس
دیوید الیسون خود را برنده مزایده میدانست، اما باخت ناگهانی او را شوکه کرد. با این حال عقب نرفت. چند روز پس از اعلام توافق نتفلیکس و وارنر، پارامونت اسکایدنس اعلام کرد تسلیم نمیشود و قصد دارد با یک پیشنهاد خصمانه مستقیماً سهامداران وارنر را هدف قرار دهد. الیسون در ۸ دسامبر ۲۰۲۵ به CNBC گفت: «ما این رقابت را تمام میکنیم و معتقدیم سهامداران وقتی جزئیات پیشنهاد را ببینند، از ما حمایت میکنند.» پارامونت در نامهای رسمی به سهامداران WBD پیشنهاد نقدی ۳۰ دلاری خود را ارائه داد و گفت این پیشنهاد هم ارزش بالاتری دارد و هم سریعتر نهایی میشود. تیم حقوقی الیسون ادعا کرد وارنر ارزش شبکههای کابلی مانند CNN و TBS را در معامله نتفلیکس بیش از حد بالا نشان داده و همین موضوع سهم سهامداران را کاهش میدهد.
پارامونت علاوه بر نقدینگی بیشتر، استدلال کرد که پیشنهاد نتفلیکس ارزش واقعی داراییهای وارنر را منعکس نمیکند زیرا نتفلیکس بسیاری از شبکهها را نمیخرد و قرار است آنها را جدا کند. الیسون گفت این جداسازی باعث میشود ارزشگذاری نهایی به زیان سهامداران تمام شود. او ادعا کرد پارامونت میتواند با ادغام عملیات و حذف بخشهای موازی تا شش میلیارد دلار صرفهجویی ایجاد کند. شرکت همچنین اعلام کرد که ساختار پیشنهادیاش پیچیدگی کمتری دارد و سرعت اجرای آن بسیار بیشتر است. الیسون در گفتگوهای رسانهای تأکید کرد پارامونت «پیشنهادی قطعی و قابل اجرا» روی میز گذاشته است. او تلاش کرد سهامداران را قانع کند که مزایای عملیاتی، همافزایی و ترکیب محتوایی، پیشنهاد او را برتر میسازد و آینده باثباتتری برای وارنر فراهم میکند.
نقش سیاست در این رقابت
اما جنجال اصلی از جای دیگری شروع شد. اسناد رسمی پارامونت نشان داد الیسون برای تأمین مالی این پیشنهاد بزرگ از چند صندوق سرمایهگذاری دولتی خاورمیانه شامل عربستان، قطر و ابوظبی استفاده کرده است. او همچنین از شرکت «آفینیتی پارتنرز» متعلق به جرد کوشنر، داماد ترامپ، کمک مالی گرفت. حضور کوشنر تنش زیادی ایجاد کرد و بسیاری گفتند این حمایت مرزهای اخلاقی را جابهجا میکند و خطر تضاد منافع را بالا میبرد. لسآنجلستایمز نوشت مشارکت کوشنر «تصویری پیچیده» میسازد زیرا پای خانواده رئیسجمهور را به معاملهای باز میکند که شامل شبکه خبری CNN است. منتقدان هشدار دادند ترکیب سیاست، سرمایه خارجی و کنترل رسانه پیامدهای سنگینی دارد و میتواند استقلال خبری و شفافیت بازار را تهدید کند.
موضع ترامپ پس از اعلام پیروزی نتفلیکس
ترامپ بلافاصله پس از اعلام پیشنهاد خصمانه الیسون موضع گرفت و گفت خرید وارنر توسط نتفلیکس «سهم بازار بیش از حد بزرگی» ایجاد میکند. این هشدار عملاً اشاره داشت که تمرکز بازار ممکن است مشکلساز شود و تحلیلگران آن را چراغ سبز غیررسمی به الیسون دانستند. البته ترامپ در همان صحبت از تد ساراندوس نیز تعریف کرد و گفت «او کار شگفتانگیزی انجام داده»، اما دوباره نگرانی خود را تکرار کرد. گزارشها اعلام کردند ترامپ چندین بار با ساراندوس و الیسون تماس گرفت تا میانجیگری یا اعمال نفوذ کند. ساراندوس در یک کنفرانس سرمایهگذاران با اطمینان گفت «توافق را نهایی کردهایم و مطمئنیم به سرانجام میرسد.» او تأکید کرد این ادغام برای سهامداران و کارکنان مفید است. ساراندوس همچنین گفت پس از انتخابات ۲۰۲۴ چند بار با ترامپ صحبت کرده و دغدغه مشترکشان ایجاد شغل در آمریکا بوده است.
گفتگو درباره CNN
در نقطه مقابل، پارامونت تلاش کرد حمایت سیاسی و نظر سهامداران را جلب کند. دیوید و لری الیسون مستقیم با ترامپ گفتگو کردند و برنامههایشان برای CNN و بخشهای دیگر را توضیح دادند. گزارش سمافور نشان داد مدیران پارامونت در دیدار با ترامپ قول دادند در صورت خرید وارنر، تولید شغل و محتوای میهنپرستانه را افزایش میدهند. آنها کمپینی گسترده راه انداختند تا سهامداران را قانع کنند پیشنهاد پارامونت از نظر مالی و استراتژیک جذابتر است. با این حال هیئتمدیره وارنر اعلام کرد هنوز به توافق با نتفلیکس پایبند است و هر اقدام جدید را با دقت بررسی میکند. هیئتمدیره از سهامداران خواست عجله نکنند و گفت طبق قرارداد، ده روز فرصت دارد تا درباره پیشنهاد خصمانه نظر رسمی خود را ارائه دهد.
در این ده روز، بازار و رسانهها در تنش بودند. قیمت سهام وارنر کمی رشد کرد اما زیر ۳۰ دلار ماند و نشان داد بازار نسبت به موفقیت الیسون تردید دارد. تحلیلگران گفتند تصاحب خصمانه در صنعت رسانه معمولاً با شکست روبهرو میشود و نمونههایی چون ناکامی کامکست در تصاحب دیزنی در سال ۲۰۰۴ را یادآور شدند. البته برخی مثال زدند که ایلان ماسک در سال ۲۰۲۲ توانست توییتر را با یک پیشنهاد تهاجمی بخرد و ثابت کرد چنین حرکتی ناممکن نیست. با وجود این مقایسهها، تحلیلگران تأکید کردند شرایط وارنر بسیار پیچیدهتر است؛ زیرا علاوه بر مسائل مالی، حساسیتهای سیاسی، نگرانیهای ضدانحصار و نقش ترامپ نیز در این پرونده حضور دارد. بازار منتظر بود ببیند پارامونت میتواند تردیدها را برطرف کند یا نه.
سرنوشت پایانی این نبرد رسانه ای
در نهایت، سرنوشت این نبرد رسانهای و سیاسی فراتر از محدوده این گزارش قرار میگیرد، زیرا تصمیم نهایی احتمالاً در هفتههای بعد مشخص میشود. با این حال، مزایده وارنر برادرز نقطه اوج تلاقی منافع خاندان الیسون و دونالد ترامپ بود. در این پرونده، همه لایههای رابطه آنها فعال شد؛ از پیوندهای شخصی و سیاسی تا منافع اقتصادی و نفوذ رسانهای. الیسونها از دوستی با ترامپ استفاده کردند و ترامپ نیز از قدرت دولتی خود برای تقویت موقعیت آنها بهره گرفت. اما تحلیلگران هشدار دادند که ترامپ به کسی وفادار نمیماند جز خودش. او نشان داده حتی دوستان ثروتمند هم نمیتوانند روی حمایت پایدارش حساب کنند. ترامپ بهسادگی پارامونت را به خاطر یک برنامه شصت دقیقه هدف حمله قرار داد و همزمان به مدیر نتفلیکس پیام مثبت داد. این رفتار متناقض نشان میدهد سیاستورزی ترامپ غیرقابل پیشبینی و منفعتمحور است و میتواند سرنوشت چنین معاملات بزرگی را ناگهان تغییر دهد.
واکنشهای رسانهای و تحلیلها
پیوند میان خاندان الیسون و ترامپ و تلاش برای خرید Warner Bros. Discovery توسط دیوید الیسون، موضوع داغ رسانههای معتبر بوده و واکنشهای مختلفی را به دنبال داشته است. در این بخش، نگاهی به نظرات و تحلیلهای مطرحشده در رسانههای آمریکایی درباره این روابط میاندازیم:
نیویورک تایمز (NYT)
نیویورک تایمز با نگاهی تحلیلی به رقابت خرید وارنر، پشتصحنه تصمیم هیئتمدیره را روشن کرد. این روزنامه نوشت که هیئتمدیره وارنر تحت تأثیر آماده بودن همهجانبه پیشنهاد نتفلیکس قرار گرفت و ذکر کرد که نمایندگان نتفلیکس «۱۰ روز تمام برای پاسخ به هر دغدغه و بستن همه جزئیات تلاش شبانهروزی کردند»؛ در حالیکه پیشنهاد الیسون چنین قطعیتی نداشت . این روزنامه همچنین اشاره کرد که خانواده الیسون خواستار تغییر در CNN مطابق میل ترامپ هستند و کاخ سفید آشکارا به نفع آنها موضع گرفته است. لحن نیویورک تایمز حاکی از نگرانی نسبت به دخالت سیاست در چنین تصمیمات تجاری مهمی بود و آن را یادآور مداخلات سیاسی در ادغامهای رسانهای گذشته دانست.
رویترز (Reuters)
رویترز در چند گزارش جامع، روابط الیسون و ترامپ را با جزئیات مستند کرد. یک فکتباکس در سال ۲۰۲۰ لحظات اصلی حمایت لری الیسون از ترامپ را فهرست کرد: میزبانی مراسم پولآوری، تماس درباره هیدروکسیکلروکین و کمکهای مالی غیرمستقیم به طرحهای نزدیک به ترامپ. رویترز همچنین اعلام کرد الیسون در نوامبر ۲۰۲۰ با ترامپ تماس گرفت تا درباره شکست انتخاباتی او صحبت کند؛ خبری که بازتاب گسترده داشت.
در پرونده خرید وارنر، رویترز نوشت نتفلیکس پیشنهاد ۲۷.۷۵ دلاری داد و پارامونت ۳۰ دلار، اما هیئتمدیره به دلیل نگرانیهای ضدانحصار و آمادگی عملی نتفلیکس، آن گزینه را ترجیح داد. این خبرگزاری تأکید کرد معامله نتفلیکس-وارنر با بررسی سختگیرانه آنتیتراست در آمریکا و اروپا روبهرو میشود. الیسون در مقابل گفت ادغام پارامونت-وارنر «مشکل کمتری ایجاد میکند».رویترز در نهایت روایتی متعادل ارائه داد و فقط واقعیتها و نقلقولها را گزارش کرد، بدون اینکه جانب یکی از طرفها را بگیرد.
فوربز (Forbes)
فوربز به جنبه مالی و دارایی پرونده پرداخت. در مقاله «چگونه لری و دیوید الیسون معامله پارامونت را جوش دادند»، مجله توضیح داد که لری الیسون بخش اصلی سرمایه معامله ۸ میلیارد دلاری را پرداخت اما کنترل رأی را به دیوید سپرد. این ساختار نشان میدهد پول از پدر میآید، اما پسر اداره ظاهری معامله را بر عهده دارد. فوربز همچنین ثروت عظیم لری الیسون را یادآوری کرد و نوشت او مدتی حتی از ماسک هم ثروتمندتر شد.از نگاه فوربز، خاندان الیسون با ترکیب ثروت و نفوذ سیاسی، قصد ساخت یک امپراتوری فناوری-رسانه دارند؛ امپراتوریای که میتواند موازنه صنعت سرگرمی را تغییر دهد. مجله بر ریسک مالی پیشنهاد الیسون تأکید کرد، زیرا او باید دهها میلیارد دلار وام و سرمایه خارجی جذب میکرد و در صورت شکست، پارامونت زیر بار بدهی میرفت.
بلومبرگ (Bloomberg)
بلومبرگ به پشتپرده مالی این ماجرا پرداخت. این رسانه گزارش داد ثروت لری الیسون در سال ۲۰۲۵ بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار رشد کرد و به۳۹۳ میلیارد رسید؛ رقمی که قدرت او را برای معاملههای بزرگ بالا برد. بلومبرگ نوشت الیسونها بعد از خرید پارامونت، حق پخش UFC را هم گرفتند و همزمان وارد مراکز داده هوش مصنوعی در پروژه Stargate تگزاس شدند. این تنوع نشان میدهد آنها فقط به هالیوود فکر نمیکنند و چشمشان به آینده دیجیتال و AI است.
بلومبرگ یادآوری کرد که دیوید الیسون در کنفرانس Screentime لسآنجلس ۲۰۲۵ سخنران کلیدی بود و درباره آینده هالیوود، ورزش، موسیقی و نقش AI صحبت کرد؛ همان حوزههایی که قصد سرمایهگذاری در آنها را دارد. این رسانه در تحلیل خود، الیسون را نماد پیوند سیلیکونولی و هالیوود معرفی کرد و نوشت اگر او وارنر را میخرید، «تقریباً همه عناصر یک غول عصر جدید را در اختیار میگرفت».
واریِتی (Variety) و هالیوود ریپورتر
ورایتی نوشت پارامونت معتقد است وارنر ارزش CNN و شبکههای خبری را در معامله با نتفلیکس بیش از حد بالا برد و نتفلیکس در حال پرداخت پول اضافه برای چیزی است که واقعاً نمیخرد. این نشریه افزود پارامونت در نامهای تند به دیوید زسلاو، روند فروش را جانبدارانه و ناعادلانه خواند.
هالیوود ریپورتر گزارش داد دیوید الیسون صبحِ آن روز پیشنهاد نقدی ۳۰ دلاری داد اما تا عصر هیچ پاسخی دریافت نکرد؛ موضوعی که نشان میداد معامله از دست الیسونها خارج شده است. HR در گزارشی دیگر نوشت بسیاری فکر میکردند پارامونت برنده است، اما نتفلیکس در لحظه آخر ورق را برگرداند. زسلاو این ادغام را «پیوند دو شرکت بزرگ داستانگویی» توصیف کرد.HR هشدار داد هالیوود به وحشت افتاده زیرا نتفلیکس حالا یک استودیوی بزرگ را بلعیده است. هر دو نشریه فضای صنعت را ترکیبی از نگرانی و هیجان توصیف کردند.
دیدگاه تحلیلگران و سیاستمداران
بسیاری از تحلیلگران رسانهای مستقل به این تحولات واکنش نشان دادند. برای نمونه، مری مکنامارامنتقد لسآنجلس تایمز، در نامهای سرگشاده به تد ساراندوس (نتفلیکس) نوشت: «تبریک بابت پیشنهاد برنده، اما لطفاً Warner و HBOرا خراب نکنید!» . او با لحنی طنزآمیز ابراز نگرانی کرد که نتفلیکس با خرید وارنر، سنتهای خوب HBO و فیلمهای وارنر را فدای الگوریتمها کند. از سوی دیگر، برخی چهرههای محافظهکار این معامله را نبردی ایدئولوژیک دیدند. تد کروز سناتور جمهوریخواه، آشکارا از ایده تملک CNN توسط «افرادی که به تعادل خبر معتقدند» استقبال کرد و در توییتی نوشت: «شاید با این کار Fake News CNN اصلاح شود». در مقابل، الیزابت وارن سناتور دموکرات هشدار داد که «نفوذ ترامپ بر رسانهها از طریق دوستان میلیاردرش خطرناک است» و خواستار بررسی دقیق هرگونه تبانی احتمالی شد.
در یک کلام، رسانههای معتبر و کارشناسان، رابطه الیسونها با ترامپ و جاهطلبی آنها برای خرید وارنر را با دیده تردید و بعضاً انتقاد نگریستند. برخی آن را نماد فساد و رفاقتبازی در بالاترین سطح قدرت توصیف کردند ، برخی دیگر آن را ادغام خطرناک قدرت فناوری و رسانه دانستند . البته بودند کسانی هم که از منظر کسبوکار، حرکت الیسون را تحسین کردند و گفتند هالیوود نیاز به تکانی داشت که توسط «خون تازهای از سیلیکونولی» در حال رخ دادن است. به هر ترتیب، کمتر کسی نسبت به پیامدهای این تحول بیتفاوت بود.
تحلیل نهایی
در سالهای اخیر، نفوذ لری الیسون در سیاست آمریکا نشان داد میلیاردرهای فناوری میتوانند نقشی فراتر از سیاستمداران رسمی ایفا کنند. او با تکیه بر ثروت و شبکه ارتباطی گسترده خود، به یکی از نزدیکترین چهرهها به دونالد ترامپ تبدیل شد و در بزنگاههایی مانند انتخابات ۲۰۲۰ کنار او ایستاد. الیسون میان محافظهکاران سنتی و دنیای فناوری پلی ایجاد کرد و این پیوند به هر دو سو قدرت و مشروعیت بخشید. این سطح از نفوذ، بسیاری را به یاد خاندانهای پرقدرت قرن بیستم انداخت، با این تفاوت که میدان اصلی امروز نه صنعت و زمین، بلکه فناوری، داده و رسانههای دیجیتال است؛ جایی که تصمیمها سریعتر اثر میگذارند و پیامها گستردهتر منتشر میشوند.
در همین مسیر، دیوید الیسون نشان داد نسل جدید میلیاردرها بهخوبی میدانند نزدیکی به قدرت سیاسی بخشی از فرمول موفقیت است. او با تصاحب پارامونت و تلاش برای خرید وارنر، وارد مسیری شد که فقط اقتصادی نبود و ملاحظات سیاسی را هم در خود داشت. وعده تغییر مسیر CNN برای جلب رضایت ترامپ و همکاری با جرد کوشنر نشان داد دیوید به دنبال ساختن امپراتوری رسانهای همسو با یک جریان سیاسی مشخص است. این ائتلاف میان خاندان الیسون و ترامپ نگرانیهایی جدی درباره تمرکز قدرت رسانهای ایجاد کرده است. ترکیب مالکیت فناوری، شبکههای خبری و نزدیکی سیاسی میتواند استقلال رسانهها را تضعیف کند. آینده این پیوند هرچه باشد، پیامش روشن است: سیاست، ثروت و رسانه بیش از همیشه درهمتنیدهاند.
منابع:
- گزارشهای رویترز درباره حمایتهای لری الیسون از ترامپ
- گزارش گاردین درباره تمایل کاخ سفید ترامپ به پیروزی الیسون در مزایده و تماس برای تغییرات درCNN
- گزارش نیو ریپابلیک درباره وعده دیوید الیسون به ترامپ برای بازسازیCNN
- گزارشVanity Fair درباره پیشنهاد خصمانه الیسون، حمایت کوشنر و واکنش ترامپ
- گزارش لسآنجلس تایمز درباره پیشنهاد۳۰ دلاری پارامونت و حامیان آن
- گزارشReuters و Fortune درباره پیشنهاد نتفلیکس و چرایی پذیرش آن
- پوششAxios از خرید The Free Press و تغییرات CBS زیر نظر دیوید الیسون
- تحلیلWired درباره نقش «رئیسجمهور در سایه» لری الیسون و امپراتوری داده و رسانه خانواده او
- سایر منابع ذکرشده در متن که از نیویورک تایمز، ورایتی، هالیوود ریپورتر، بیزینس اینسایدر و … استخراج شدهاند.
