نامزد ۳۴ ساله حزب دموکرات در انتخابات شهرداری نیویورک توانست رقیب جمهوریخواه و مورد حمایت ترامپ را شکست داده و به عنوان اولین شهردار نیویورک انتخاب شود.
رسانهها و جراید آمریکا و سایر کشورهای جهان این پیروزی را نه فقط به عنوان یک نتیجه محلی بلکه به مثابه نشانهای از تحولات بزرگتر در سیاست امریکا تفسیر کردهاند. وعدههایی چون اتوبوس رایگان، کاهش اجارهبها، فروشگاههای شهروندی و مالیات بیشتر بر ثروتمندان از سوی ممدانی نیز در رسانههای آمریکا با عنوان «جهش به چپ در نیویورک» تفسیر شد. آنها اعتقاد داشتند که وضعیت بد معیشتی از سوی اقشار متوسط و پایین موجب انتخاب ممدانی شده است.
واشنگتنپست در مقالهای به جنبه دیگر انتخاب ممدانی پرداخت و نوشت که ممدانی یک «لحظه تاریخی» برای جامعه مسلمانان آمریکاست، چرا که شهروندی از بین مهاجران انتخاب شده است. روزنامه فرانسوی لوموند پیروزی او را انقلابی سیاسی برای بزرگترین شهر آمریکا خواند و نوشت: «پیروزی ممدانی نتیجه ده سال حرکت تدریجی نیویورک به سوی سیاستهای عدالتمحور است. او نماد امید برای نسلی است که از نابرابری خسته شده است.» با این حال، این روزنامه هشدار داد که موانع بوروکراتیک و فشار گروههای اقتصادی میتوانند تحقق وعدهها را دشوار کنند.
روزنامه گاردین انگلیس نیز انتخاب او را با توجه به سخنرانیاش که خطاب به ترامپ گفته بود «صدا را ببر بالاتر»، نه تنها انتخابی برای شهرداری نیویورک بلکه میدان رویارویی ایدههای مخالف توصیف کرد.
ایبیسی نیوز نیز تحلیل کرد که این نتیجه شبیه سیگنالی برای ترامپ و جریان جمهوریخواه تلقی شده است که میتواند این پیام را داشته باشد که آنها در سیاستهای ماههای اخیرشان شکست خوردهاند.
رسانههای هندی نیز به دلیل ریشه آسیای جنوبی ممدانی به آن توجه ویژه داشته، و حتی در هند بحثهایی درباره «خروج میلیاردرها از نیویورک» پس از انتخاب او شکل گرفته است. ممدانی فرزند مادر اوگاندایی و پدر هندی است که هر دو در دهه ۱۹۸۰ به آمریکا مهاجرت کردند.
